Dzień dobry,

czy istnieją jeszcze społeczności lub choćby pojedynczy ludzie posługujący się gwarą lwowską (czy może raczej odmianą języka polskiego w jakiś sposób kontynuującą tę przedwojenną gwarę)? Czy powstają współcześnie jakieś teksty w tej gwarze? Czy można stwierdzić jednoznacznie, że jest ona martwa?

Korzystam na co dzień z zielonego słownika poprawnej polszczyzny. Obecnie szukam jakiegoś dodatkowego produktu, gdzie mógłbym sprawdzić precyzyjnie zasady wymowy w języku polskim. W pracy spotykam się z problemem hiperdykcji wśród mówców i potrzebuję źródła rzetelnej wiedzy na ten temat, aby rozwiewać wszelkie wątpliwości.

W zielonym słowniku są oczywiście wyjaśnienia dla takich przykładów jak „sześćset” (wymawiać: „sześset”) i tym podobne. Natomiast zagadnienia, które mnie interesują, dotyczą np. wymowy zbitek jak w poniższym zdaniu:

„Jak oni z zaangażowaniem śpiewają!”

Jeden mówca powie płynnie „jakoni”, a drugi mocno oddzieli „k” od „o”, atakując „o” w ostry sposób, a nie w miękki i łagodny, jak pierwszy mówca.

Jeden mówca powie „zzangażowaniem”, przedłużając po prostu pojedyncze „z”, a drugi odbije jedno „z” od drugiego z pewną cezurą.

Chciałbym znaleźć porady dotyczące tego typu problemów, być może podparte opiniami językoznawców sugerującymi korzystniejszą wymowę.

Czy w Państwa księgarni jest pozycja, która byłaby odpowiednim dla mnie rozwiązaniem?

Z poważaniem

Witam:))
Czy nazwy potoczne, jak np. Zoolog – określenie Ogrodu Zoologicznego w Poznaniu, zapisujemy w cudzysłowie? Na przykład „W piątek byliśmy w «Zoologu».
Karola

Szanowni Państwo,
uczono mnie, że przedstawienie się oznacza podanie nazwiska (w przypadku osoby dorosłej) lub imienia (gdy dziecko przedstawia się dziecku). „Witold Ogryzek” to nie przedstawienie się, ale podanie personaliów. Przyznam, że bardzo mi się nie podoba, gdy ludzie zamiast się przedstawić i w chwilach, gdy sytuacja tego wymaga, podają personalia, jak chłopi w gminie indagowani przez pana urzędnika. Jaka jest Państwa opinia na ten temat?
Z poważaniem – Ogryzek

Szanowni Państwo,

skąd się wzięła niekonsekwencja w tworzeniu przymiotników „dzierżawczych” na bazie zmiękczającego „j” od słów z ostatnią spółgłoską „g”? Regularnie jest boży od Bóg czyli wymiana g—ż zgodnie z regułą pierwszej palatalizacji. Podobnie buldoży od buldog, innych przykładów nie kojarzę. Jednak od wróg mamy wrogi - skąd tu miękkie g, czyżby analogia do przymiotników zwykłych, niedzierżawczych takich jak błogi? W każdym razie regularny przymiotnik wraży (choć z rusycyzmem cerkiewnym) wyszedł z użycia. Znowuż od papuga jest papuzi, całkiem nieregularnie — a może wg wzorca takiego jak w ptak—ptasi?

Proszę o naświetlenie tego problemu.

Łukasz

Czy rzeczownik przystojność może oznaczać 'bycie przystojnym'? Mam wrażenie, że odnosi się on raczej do drugiego znaczenia słowa przystojny – 'zgodny z obyczajami'. Jeśli jest tak, jak się obawiam, tzn. odpowiedź brzmi nie, to jakim rzeczownikiem można oddać to samo znaczenie? Na bycie korektorzy mają alergię.
Z góry bardzo dziękuję
Dorota

Co jest skrótem, a co skrótowcem? Czasem pewne grupy wyrazów skraca się w danym tekście doraźnie: np. c.b.d.o. = ‘co było do okazania’, nwsr. = ‘następujące warunki są równoważne’, ntg. = ‘najmocniejsze twierdzenie geometrii’. Wg mnie pierwsze dwa przykłady to skróty, a co do trzeciego nie jestem pewien.
Pytanie ma walor o tyle praktyczny, że w skrótowcach nie stawiamy kropek, a w wielowyrazowych skrótach owszem. Poza tym skrótowce pisze się zazwyczaj wielkimi literami, a skróty nie.

Proszę o odpowiedź na wymieniony problem: jak wymawiać:
jestem na ulicy Święty Marcin, idę ulicą Święty Marcin, kupiłam na ulicy Święty Marcin
czy też
jestem na Świętym Marcinie, kupiłam na Świętym Marcinie, idę ulicą Świętym Marcinem?
Druga sprawa – puszcza Zielonka:
jestem w puszczy Zielonka czy jestem w puszczy Zielonce, jestem w Zielonce?
Idę do puszczy Zielonka czy idę do puszczy Zielonki czy idę do Zielonki,
choć w puszczy jest miejscowość Zielonka.
Dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,
w najnowszym wydaniu internetowego tygodnika trafiłam na zdanie: „Tak, wszyscy licealiści, gimnazjaliści i inne formy życiowe powitali utęsknione mury szkolne”. Mam pytanie odnośnie czasownika powitać. Powinien być on odmieniony w takiej formie, jaka jest w cytowanym zdaniu, czy też jako powitały?

Szanowni Państwo,
mam pytanie odnośnie do poprawności drugiego z poniższych zdań:
Jacek Malczewski namalował wiele portretów. Piękny jest jego portret Jana Kasprowicza.
Czyj to portret? I Jana Kasprowicza, i Jacka Malczewskiego zarazem. Pierwszy jest portretowanym, a drugi portretującym – według mnie zdanie jest poprawne, ale zostałam za nie spostponowana.
Chciałabym poznać Państwa opinię.
Bardzo dziękuję, łączę pozdrowienia – wierna czytelniczka poradni